Mijn les over euthanasie
Mijn ouders hebben enkele jaren geleden hun wens geuit om een euthanasieverklaring in te vullen.
Toen ik daarmee werd geconfronteerd, was ik bezig met de opleiding voor counselor.
Voor mijn scriptie las ik boeken waar euthanasie zijdelings in werd beschreven als gruwel voor de ziel.
Mede door deze eenzijdige kijk op euthanasie begon ik fel met mijn ouders te discussiëren. Na enige tijd kwam mijn schoonzus tussenbeide. Ze had de discussie aangehoord en zei tegen mij: ‘Ik dacht dat jij zo goed kan luisteren en dat je ieders mening wilt respecteren. Daar zie ik nu weinig van. Je ouders zijn heel duidelijk. Waarom wil jij dit niet horen?’ Au, dat kwam hard aan. Natuurlijk had ze gelijk want ik ging volledig voorbij aan wat mijn ouders me wilden vertellen. Met dank aan mijn schoonzus voor deze wijze les.
Toen ik daarmee werd geconfronteerd, was ik bezig met de opleiding voor counselor.
Voor mijn scriptie las ik boeken waar euthanasie zijdelings in werd beschreven als gruwel voor de ziel.
Mede door deze eenzijdige kijk op euthanasie begon ik fel met mijn ouders te discussiëren. Na enige tijd kwam mijn schoonzus tussenbeide. Ze had de discussie aangehoord en zei tegen mij: ‘Ik dacht dat jij zo goed kan luisteren en dat je ieders mening wilt respecteren. Daar zie ik nu weinig van. Je ouders zijn heel duidelijk. Waarom wil jij dit niet horen?’ Au, dat kwam hard aan. Natuurlijk had ze gelijk want ik ging volledig voorbij aan wat mijn ouders me wilden vertellen. Met dank aan mijn schoonzus voor deze wijze les.
We kunnen euthanasie, net als zelfdoding, zien als laatste les in het levensplan van de stervende of een les voor iemand die bij de euthanasie betrokken is. Als iemand echt voelt en vindt dat het leven afgelopen is, wie zijn wij dan om hen tegen te houden?
Uit: Het boek dat de dood bespreekbaar maakt - Yolanda Rijks
Blog
Over bijzondere gebeurtenissen na het overlijden van mijn geliefde
'Eigenlijk heb ik zes kinderen.' De vrouw kijkt me aan en gaat verder met haar levensverhaal. 'Dit vertel ik nooit aan iemand. Niemand zit er op te wachten. Mijn vrienden en kennissen kennen me als moeder van twee gezonde kinderen. Ik heb een dochter en een zoon. Met mijn familie spreek ik er ook nooit over. Toch wil ik dit nu graag met jou delen, want er is iets vreselijks gebeurd en ik moet er nu over praten. Voordat ik mijn dochter en zoon kreeg had ik eerst twee miskramen achter de rug en, in de drie jaar daarna kreeg ik twee volgroeide baby's die allebei na een paar dagen overleden. Ik dacht toen dat ik nooit moeder zou worden en het was door mijn man dat we nogmaals geprobeerd hebben om kinderen te krijgen. Voor mij was het allemaal erg emotioneel. Maar, zoals ik al vertelde, we hebben ook twee gezonde kinderen. Mijn dochter is al jaren getrouwd en probeert ook al jaren kinderen te krijgen. Ze heeft inmiddels twee miskramen gehad. Nu ze weer zwanger was en het kindje goed groeide hadden we allemaal goede hoop dat het gezond zou zijn. Dat was het ook, maar, en nu komt het verschrikkelijke, ook haar kindje is na twee dagen overleden. Ik weet me er geen raad mee. Nu ben ik niet alleen de mama van overleden kindjes, maar ook oma van een overleden kindje.' De vrouw barst in snikken uit. Haar verhaal is voor het eerst verteld. Het mag eindelijk naar buiten komen. De dochter heeft, net als haar moeder, dezelfde ervaringen gehad. Ze mogen er nu samen over praten.
In gedachte ben ik bij je. Vóór, tijdens of na het sterven kan iedereen in gedachte bij een stervende zijn. De laatste jaren is er steeds meer belangstelling gekomen voor spirituele stervensbegeleiding en wordt zielenbegeleiding gezien als een bijzonder specialisme van coaches, counselors, therapeuten en uitvaartverzorgers. Nu veel mensen door de corona-crisis fysiek op afstand van hun geliefde moeten blijven wordt de kracht van gedachten en stervensbegeleiding op afstand extra belangrijk. Om iets meer over zielenbegeleiding te vertellen, deel ik een stuk van de websitepagina hieronder. Tijdens het sterven kan angst ontstaan bij de mens die onwetend is over wat er gaat gebeuren. In veel gevallen zal deze angst door medicatie verminderd worden. De zielenbegeleider heeft echter andere mogelijkheden om angst weg te nemen en aanwezig te zijn bij de laatste levenstijd van deze ziel op aarde. Door onvoorwaardelijke liefde en een visionair vermogen kan de zielenbegeleider van onschatbare waarde zijn voor de stervende mens. Er worden herinneringen opgehaald en de goedheid van de stervende wordt benadrukt. Het lichaam wordt bedankt voor alle goede diensten die het verricht heeft waardoor het aardse leven geleefd kon worden. Daarnaast kan verteld worden over het warme welkom dat de stervende aan de andere kant van de dood staat te wachten. De ziel kan voorbereid worden op wat er komen gaat. Na het sterven kan de zielenbegeleider gestorven zielen helpen. Sommige zielen zijn al jaren dood voor ze dat echt beseffen. Zielen die overgegaan zijn zonder kennis van het leven na de dood kunnen langer aan de aarde vast blijven houden. Afhankelijk van de mogelijkheden en kennis van de zielenbegeleider kan de ziel worden begeleid naar het witte licht. Daarbij kan gebruik worden gemaakt van o.a. mediteren, gedachtekracht, voorlezen van teksten met informatie over de sferen, tonglen en het sturen van onvoorwaardelijke liefde. Heb je interesse in zielenbegeleiding? Dan is de Cursus Dood In Zicht echt iets voor jou.
Een Nederlandse vrouw heeft mij benaderd met het verzoek haar levensverhaal hier (anoniem) te delen. De tekst die ik ontving heb ik zoveel mogelijk letterlijk overgenomen.
Iedereen die geconfronteerd wordt met de dood kan dat anders beleven. In dit artikel beschrijf ik een aantal gevoelens die voorkomen.
